Niedziela 10.07.11, XV Niedziela Zwykła

Słowo Boże w moim życiu

Na początku każdej Mszy św. słyszymy słowo Boże. Słowo Boże, czyli Słowo samego Boga. Jak mówi Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK), Biblia ma za autora Boga (KKK 105). Bóg wypowiada do nas jedno Słowo. Bóg wypowiada się w tym Słowie cały (KKK 102). Bóg mówi do nas w Słowie.

"Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo." - tak święty Jan rozpoczyna Ewangelię, którą spisał. Święty Jan rozmyśla nad Słowem. Słowem czyli Chrystusem. Słowo było Bogiem. Bóg jest miłosierny, dobry, łaskawy... Słowo było Bogiem. Bóg zechciał, by Słowo stało się ciałem i zamieszkało z nami. Dalej czytając ten rozdział możemy zobaczyć zdanie: "Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało". Inni tłumacze (inne wydania Bibli) mówią, że "Co się stało, w Nim było życiem." Słowo dało życie. Życie było dane przez Słowo. Bóg umiłował świat i zesłał Jezusa na ziemię. Chciał, by Słowo stało się ciałem i zamieszkało pośród zwykłych ludzi.

Dar mówienia to wielki dar. Ludzie mogą się ze sobą komunikować. Ludzie mówią do siebie. Używają różnych słów, które nie zawsze znaczą to samo. Jedno słowo po paru latach może oznaczać coś innego niż wtedy. Słowa zmieniają swoje znaczenia. Nie oznaczają tego samego. Każdego słowa używamy, by powiedzieć coś innego. Używamy różnych słów. Gdy rozmawiamy, nie zawsze znajdujemy wspólny język. Nie potrafimy się dobrze porozumieć, pomimo że używamy prostych zwrotów, które mają oczywiste znaczenie. Czasami odbiorca nas nie rozumie. Czasami nas nie słucha. W naszej rozmowie z Bogiem czasami jest podobnie. Bóg mówi do nas codziennie w słowie Bożym. My czasami nie odbieramy, nie rozumiemy. Niektórzy nie słuchają Boga. Mają w domu Biblię, ale zaglądają raz na parę, parenaście lat. Leży zakurzona. Gdy ktoś poprosi o Biblię tego człowieka usłyszy, że gospodarz nie ma czasu szukać, albo nie chce mu się odkurzyć regału z Księgą bądź Księgi. Nie czytanie Bibli, to nie czytanie tego co mówi do nas Bóg. To tak jakby mówić, że się słucha Boga i z Nim rozmowia, ale nie czytać słowa Bożego.

Niektórzy ludzie mówią do bliskich "kocham cię", ale zachowują się jakby chcieli powiedzieć "nienawidzę cię". Mówią jedno, ale chcą powiedzieć co innego. Ludzie czasami kłamią, bo tak jest łatwiej. Czasami łatwiej jest powiedzieć coś, co nie jest prawdą. Czasami łatwiej nie przyznać się do znania kogoś, by uniknąć wyśmiania. Czasami ludzie nie przyznają się do Chrystusa, bo przychodzi prześladowanie. Czasami ludzie nie przyznają się do Chrystusa, bo tak jest łatwiej. Czy potrafię przyznać się do Chrystusa w domu? przy bliskich? w pracy? na wycieczce? na obozie? w szkole przy kolegach? Czy przyznaję się do Chrystusa?

Podczas Mszy św. słyszymy czytania ze słowa Bożego. Po czytaniach i Ewangelii przyjmujemy Komunię św. Najpierw musimy zaakceptować słowo Boże. Inaczej nie zrozumiemy tajemnicy Przemienienia. Jeśli nie zaakceptujemy Jezusa mówiącego w Ewangelii, nie zrozumiemy dlaczego Jezus do nas przychodzi w Komunii św. Jezus mówi do nas w Ewangelii i chce przyjść do naszego serca.

W słowie Bożym możemy się przeglądać jak w lustrze. Przeglądajmy się w lustrze słowa Bożego. Zuważymy wiele ran na naszej twarzy, wiele odejść od Boga. Bóg zawsze chce oczyszczać naszą twarz. Po takim oczyszczeniu jest znowu czysta, ale po jakimś czasie pojawią się znowu rany. Bóg zawsze chce opłukiwać naszą twarz i serce. Bóg chce dać nam kolejną szansę na poprawę. Pamiętajmy, że Słowo nie wraca bezowocnie do Boga. Nie wraca, zanim nie dokona tego, co chciał Bóg.

Słuchajmy zawsze słowa Bożego. Bóg bardzo nas umiłował. Pamiętajmy, że w Bibli mówi do nas Bóg. Przyjmujmy wszystko, co mówi do nas Bóg. Przeglądajmy się w lustrze słowa Bożego. Wtedy staniemy się żyzną glebą i będziemy przynosić plon.