"Naucz mnie, Boże mój, chodzić Twoimi ścieżkami, prowadź mnie w prawdzie, według Twych pouczeń."

A droga jest jedna ciasna, a druga szeroka. Ciasna brama to brama prawdy. Szeroka zaś jest bramą grzechu i nieprawości. Bóg daje nam swoje drogowskazy życia, ale nam ciężko jest znaleźć dobrą drogę. Jest ciężko tam wejść, ale Bóg chce by każdy tam wszedł. Bóg uczynił nas wolnymi, ale nie pozostawia nas samych na pastwisku. Pomimo, że czasem nam się tak wydaje. Jest to jednak tylko próba. Bóg ciągle daje nam różne znaki. Nie pozostawia nas samych. "Pasie mnie po zielonych pastwiskach". Bóg dał nam życie - wielki skarb. Dał nam wolność, ale puka do naszego serca. Chce tam zamieszkać i nauczyć nas chodzić dobrymi drogami. Każdy człowiek chce być prowadzony w prawdzie. Bóg prowadzi nas w prawdzie. Człowiek musi zaufać Bogu. Jeżeli będziemy Mu ufać, to nigdy się nie zachwiejemy. Bóg jest jak dobry pasterz. Gdy zagubi się jedna owca, zostawia 99 i szuka tej jednej. Gdy człowiek się zagubi, Bóg go szuka. Puka do jego drzwi. Drzwi jego serca. Nie chce, abyś błądził. Chce byś szedł w prawdzie. Byś kroczył Jego ścieżkami, według Jego pouczeń.