Oglądałem dziś wieczorem film o jednym z najsłynniejszych świętych - o św. Franciszku... Ciekawe było jego życie, jego miłość do Boga, pragnienie życia w skrajnym ubóstwie, czysta przyjaźń ze św. Klarą...

Ciągle pozostaję pod wrażeniem jego modlitwy:

O Panie, uczyń mnie narzędziem Twojego pokoju,

abym siał miłość tam, gdzie panuje nienawiść;

wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda;

jedność tam, gdzie panuje zwątpienie;

nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz;

światło tam, gdzie panuje mrok;

radość tam, gdzie panuje smutek. Spraw abym mógł,

nie tyle szukać pociechy, co pociechę dawać;

nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć;

nie tyle szukać miłości, co kochać;

albowiem dając, otrzymujemy;

wybaczając, zyskujemy przebaczenie,

a umierając, rodzimy się do wiecznego życia.