Wielki Czwartek to dla mnie, jako kapłana zawsze wyjątkowy dzień. Staram się tego dnia, podobnie jak to miało miejsce i dziś, uczestniczyć we Mszy Świętej Krzyżma w katedrze pod przewodnictwem ks. Biskupa. Biorą w niej udział kapłani z całej diecezji; ukazuje ona zatem ich jedność.Myślę zawsze w ten dzień w sposób szczególny o swoim kapłaństwie dziękując Bogu za tak wielkie zaufanie, dar i łaskę powołania. A jednocześnie dostrzegam wielką odpowiedzialność jaka staje przed kapłanem za ten wielki dar i powierzonych ludzi.Ks. Jan Twardowski pięknie ujął to w słowach:

„własnego kapłaństwa się boję,

własnego kapłaństwa się lękam

i przed kapłaństwem w proch padam

i przed kapłaństwem klękam.” 

Wśród życzeń, jakie dziś dostałem, uderzyło mnie jedna myśl, niby oczywista, ale pewnie ważna: „Jesteście nam potrzebni. Bez Was  nie mielibyśmy możliwości łączyć się z Chrystusem w Eucharystii i powracać do Boga w sakramencie pokuty i pojednania.”  Dziękuję Ci Boże za tak wielki dar. Pozwól mi być kapłanem według Twojej myśli…