Życie nikogo nie jest wolne od grzechu. Każdy upada... "Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i ma w nas prawdy." (1 J 1, 8).

Kilka dni temu uczestniczyłem w nabożeństwie pokutnym kapłanów mojej diecezji. Wynikało ono, jak podkreślał Ksiądz Biskup, ze słów proroka Joela: "Między przedsionkiem a ołtarzem niechaj płaczą kapłani, słudzy Pańscy" (Jl 2,17)

Konferencję wygłosił ks. Piotr Pawlukiewicz z Warszawy, mówiąc o czasie drugiego powołania kapłanskiego. Był też czas na adorację Najświętszego Sakramentu i skorzytsanie z sakramentu pokoty i pojednania (ja byłem akurat dzisiaj...).

Było to piękne nabożeństwo pozwalające zrobić sobie kapłański rachunek sumienia -zastanowić się nad swoim kapłaństwem, nad swoją więzią z Jezusem... Pozwalające przypomnieć sobie o pokucie za własne grzechy...

A przede wszystkim przypomnieć sobie, że słowa Chrystusa  - "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" (Mk 1,15) są skierowane do wszystkich ludzi, w tym także do kapłanów...