NIEDZIELA PALMOWA

 

W wiejskim kościółku organ gra
Rozgłośnie dzwony bija...
Srebrzystych dymów lekkie mgły
W blaskach się słońca wiją

A przed ołtarzem-czy to las,
Las świeży i zielony
Przyszedł i klęknął pośród nas
I schylił swe korony?

A przed ołtarzem-czy to szum,
Szum cichy a radosny
Kiedy: „Hosanna!” śpiewa bór,
A wiatr w nim rusza sosny?

Nie! Nie zielony to jest las
Co swe gałązki ściele,
Ale z palmami przyszedł lud
W kwietniową tę niedzielę

Nie! To nie boru słychać szum,
Gdy wiatr się po nim słania
Ale modlitwy cichej szmer
I szepty i wzdychania.

I rzuca słońce złoty blask
Na czarne drzewo krzyża.
A Chrystus z niego smętną twarz
Ku ziemi słodko zniża.

I patrzy, patrzy na nas tak
Żałośnie a łaskawie,
Jak gdyby mówił: „Ludu mój,
Ja ciebie błogosławię”

I wyszedł naród w szumach palm
Poważny a radosny,
I poniósł do swych niskich chat
Tę błogą zieleń wiosny

I poniósł w piersi słońca blask
I głośne dzwonów bicie
I jakąś wielką, cichą pieśń
I jakieś inne życie!

(z internetu)