Czy to możliwe, aby Pan Bóg mógł czuć się samotny? Jest Trójjedynym Bogiem, Bogiem w Trzech Osobach. Miriady aniołów w Niebie plus święci. Do tego, każdy człowiek jest Jego dzieckiem.

Każdy/a z nas czuje się czasem samotny, czy to z powodu braku relacji, ludzi dookoła albo gdy ludzie, tak w rodzinie jak znajomi czy przyjaciele wokół nas traktują nas jak powietrze. 

Można by się zastanawiać, czemu tak jest ale skarżyć to już nie bardzo. Prawdopodobnie sami jesteśmy sobie winni. Egoizm, brak poczucia humoru, nadmierne skupianie na swoich problemach. A może niedomiar witamin czy minerałów.

Rzecz jasna, nie można sobie postanowić w Nowym Roku, że odtąd niczym nie będę się przejmował, non stop rzucał żartami i troszczył o innych. To tak nie działa. Spróbuj a wytrzymasz pięć minut. To trochę jak z odchudzaniem a ja nie znam "Diety Cud".

Zresztą, ja nie o tym. Samotność Pana Boga. Często słyszymy o Bożej miłości do nas, czasem o zazdrosnej miłości Pana. Panu zależy na nas. Pragnie tej cząstki Swego Ducha, którą w nas złożył w dniu naszego poczęcia.

Kocha nas ale czy nas lubi? Co to znaczy "nas" albo "ja"? Możliwe, iż nie lubi fałszywego "ja", które sobie tworzymy na potrzeby własne i środowiska wokół.

Mamy wiarę, nadzieję i miłość, tylko czym one są naprawdę? Co ciekawe, na tę ostatnią ludzie angielsko-języczni używają nie love a charity.

Boga kocha ten, kto spełnia Jego przykazania (w codziennych czytaniach mamy obecnie św. Jana).

Kiedy kogoś kocham, chcę z nią/nim przebywać zawsze (chyba, że mamy ciche dni - ups, znów nikt nie ustąpił).

Kiedy chcę przebywać z Bogiem na modlitwie (np. na różańcu czuwać a nie klepać "zdrowaśki" czy w czasie mszy) muszę zapraszać Boga w każdą chwilę dnia. Ile razy zdaża mi się "przespać" mszę albo uważnie zmówić jedno "Zdrowaś Maryjo" na dziesięć w jednej tajemnicy.

Podobnie, nie da się dobrze przeżyć Adwentu czy Wielkiego Postu, bez dobrego przeżycia reszty roku.

To trochę jak z przypowieścią o dziesięciu pannach. Wszystkie posnęły ale my bądźmy tymi roztropnymi, które wzięły ze sobą oliwę. Które czuwały na mszy i na różańcu.

Może wtedy Pan Bóg nie będzie taki samotny i my również.

Panie Boże, daj nam się poznać i pokochać!