"Chcę, abyś wiedział, że kiedykolwiek Mnie zapraszasz, przychodzę. Zawsze, niezawodnie. Przychodzę cicho, niepostrzeżenie, lecz z nieskończoną mocą i miłością, przynosząc wiele darów Mojego Ojca. Przybywam z moim miłosierdziem, pragnieniem, aby ci przebaczyć i wyleczyć cię. Przychodzę z miłością, która przekracza twoje rozumienie - miłością, której każda cząstka jest tak wielka jak miłość, jaką sam otrzymałem od Ojca. «Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem» (J 15,9). Przychodzę w pragnieniu pocieszenia cię i dania ci siły, aby podnieść cię i opatrzyć twoje rany. Przynoszę Moje światło, aby rozproszyć twoje ciemności i wszystkie wątpliwości. Przychodzę z mocą, abym mógł ponieść ciebie i wszystkie twoje brzemiona; z łaską, aby dotknąć twojego serca i przemienić życie; z Moim pokojem, który daję, by ukoić twoją duszę.

 

Znam cię na wskroś. Wiem wszystko o tobie. Policzyłem nawet włosy na twojej głowie. Nic, co dotyczy twojego życia, nie jest mi obojętne. Towarzyszyłem ci przez wszystkie lata i zawsze cię kochałem, nawet gdy błądziłeś. Znam każdy twój problem; znam twoje potrzeby, lęki i zmartwienia. Słyszę każdą wyszeptaną przez ciebie modlitwę, zawsze. Nawet gdy wydaje ci się, że milczę, zawsze działam w twoim życiu, aby ci błogosławić i chronić cię".

 

(Joseph Langford MC za: http://www.deon.pl/religia/duchowosc-i-wiara/pismo-swiete-rozwazania/art,832,emmanuel-2011.html)