Jeszcze się trzymasz własnego szczęścia za włosy

odkładasz sobie w byle garnuszku

piszesz pamiętnik to znaczy stawiasz sobie pomnik

dlatego powietrze karmi cię skąpo

nie prowadzą niewidzialne ręce

to co wielkie nie przychodzi mimo woli

ból daremny - bo nie umierasz

nie umiesz oddać siebie

jakże masz dostać wszystko

(Ks. J. Twardowski)

Taka śmieszna sytuacja - pierwszy wers tak mocno wpisał mi się w pamięć i  życie, aż prawie uwierzyłam, że to ja go napisałam :)