Jeszcze trzy dni... jeszcze trzy dni... jeszcze tylko trzy dni :) W piątek jadę na rekolekcje, na cały tydzień. Czekam już chyba całe wakacje. Wiem, że są mi straszliwie potrzebne. Po prostu usycham, sama nie potrafię się pozbierać, uciszyć, spotkać z Nim tak naprawdę. I mam nadzieję, że ten tydzień w ciszy pozwoli mi odrobić to, co pogubiłam. Odnaleźć... Choć mam też obawy. Jakie? Ot, że nie potrafię wejść w ciszę, że nie dam rady, bo zostałam za bardzo w tyle, że emocjonalnie siądę gdzieś po drodze, że mam oczekiwania zupełnie odbiegające od tego, co może się stać... Ale czekam, staram się ufać i modlić...