Jeden z najbardziej kontrowersyjnych polskich duchownych, nieżyjący już ks. Tischner zasłynął ze stwierdzenia, iż nie zna nikogo, kto starciłby wiarę po lekturze dzieł Marksa, zna jednak wielu, którzy ją stracili po kontakcie z własnym proboszczem.

Chociaż wspomiany duchowny to bardzo kontrowersyjna postać, to jednak z tym jedym chyba zgodzi się każdy. Niestety, wielu którzy zagubiło drogę wyznaczoną przez Chrystusa Pana usprawiedliwia swój niecny postępek gorszącym przykładem księdza. Jednakże Pan Jezus wyraźnie powiedział Prawo mojżeszowe objaśniają nauczyciele pisma i faryzuwsze. Róbcie więc wszystko, co wam przykażą, lecz nie naśladujcie ich uczynków ( Mt.23,1-3). Jak wyraźnie wynika z powyższego, nawet najbardziej gorszący przykład duchownych, nawet zasiadających na najwyższych szczeblach kościelnej hierarchi nie usprawiedliwia odstępstwa od wiary. Dotyczy to nie tylko ,,starego" Izraela, wspólnoty wiary Starego Testamentu, ale również Nowego Izraela - Kościoła Katolickiego. Z tą tylko różnicą, że obecnie należało powiedzieć, że prawo chrystusowe objaśniają papież i  biskupi.

Rację miała więc św. Katarzyna ze Sieny, gdy przypominała swoim uczniom i przyjaciołom, że każdy legalnie wybrany papież jest namiestnikiem Chrystusa na ziemi, nawet gdyby był wcielonym diabłem. Tak samo każdy legalnie wyświęcony ksiądz ma prawo ważnie udzielać sakramentów bez względu na to, jak jego sposób życia daleko odbiega od chrystusowego ideału. Osobną zupełnie sprawą jest, jak złych kapłanów osądzi Bóg. W Ewangelii mamy inny jeszcze fragment, pokazujący, iż niegodność sprawowania powołania kapłańskiego nie ma wpływu na ważność poslugi. U św. Jana czytamy słynne słowa - wówczas jeden z nich Kajfasz, który w owym roku był najwyższym kapłanem rzekł do nich ,,wy niczego nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod uwagę, że lepiej jest, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród". Dalej pisze Ewangelista -tego jednak nie powiedział od siebie, ale jako najwyższy kapłan wypowiedział proroctwo, że Jezus miał umrzeć za naród . (J.11,50-52).

Nie jest tajemnicą, że arcykapłan Kajfasz nie należy do jasnych bohaterów ewangelicznej opowieści i nie cieszył się sympatią św. Jana. Jednakże pomimo tego Jan nie odmawiał mu ani władzy kapłańskiej ani charyzmatu prorokowania, wszak wynikał on nie z osobistych przymiotów Kajfasza, ale z urzędu najwyższego kapłana, który w danym roku Kajfasz  zajmował.