nie wiedziałam, że można kochać Boga.. nie - mówić, że się kocha.. nie - wiedzieć, że się kocha, bo tak wynika z działania.. ale kochać..
tak po prostu kochać całym sercem.. tak jak się kocha kogoś bliskiego, najbliższego..

uśmiechać się, kiedy się słyszy Jego imię.. czuć to takie fajne coś gdy mówi do ciebie.. cieszyć się Jego Obecnością nawet gdy ze zmęczenia leci się na buzię.. i do końca się nie wie, czy to "Pan z Wami" jest, bo będzie teraz Ewangelia, ME czy rozesłanie..

to wielki dar Boga.. że nazywa siebie Panem.. że pozwala tak do siebie mówić.. że pozwala tak siebie kochać.. jak Pana..

Pana.. u którego stóp siedzisz.. o którego przyjemności myślisz 24/h.. dla którego chcesz żyć.. oddychać.. być piękna.. znosić ból.. z którego rąk przyjmujesz wszystko jako dobro.. i doświadczasz, że rzeczywiście jest dobre..

błogosławiona wina.. krzyż chwalebny..
bdsm w służbie dojrzałego chrześcijaństwa..