Abstracja: "człowiek i anioł na drodze życia". Praca, wciąż jeszcze jest. Dzisiaj cięzki był dzień, ktoś się na mnie zawziął, pomyśłałam "Jezu ufam Tobie" i im gorzej się czułam, tym mocniej wołałam "Jezu ufam Tobie". Chodzę po krawędzi, chodzę po problemach, których nie rozumiem. Może tak Bóg robi, że nasze życie jest takie chybotliwe właśnie po to by do Niego wołać. Nawet jak się nie rozumie, czemu, co robić, jak dalej próbować, to jednak ufać. A jeśli nie umie się ufać, to krzyczeć "ufam Tobie".