Pan Bóg jest. I działa. Ze zdumieniem otwieram oczy, że ja tego wcześniej nie widziałam. To nie do pomyślenia. Otrzymuję to, o co proszę. Nie natychmiast, ale jednak czasem Pan Bóg odkrywa swoje karty dla mnie.

Myślę o słowach ojca Pio "ileż darów, ile łask podarowałeś mi Panie Boże" i się nie mogę nadziwić, że to właśnie mnie. On.  Taki wielki, taki wspaniały, no i ja.

Myślę też o słowach siostry Faustyny, że łaska, którą Bóg daje w danej godzinie nie powtórzy się w następnej. Z tego powodu piękna jest monotnia życia.

Dostałam też książki do czytania po polsku; "Dzienniczek siostry Faustyny" i "Sztuka owocnego życia" wszystko o Panu Bogu. Tak jak Go o to prosiłam. No i mam wierzącą osobę przy sobie. Przynajmniej na dwa miesiące.

Chwała Bogu za to.