Hej, witam was w ten ponury dzień (jak dla mnie)...

No więc. Znów zaczynam wątpic w Boga... Znów poddałam się... Znów łzy same płyną z oczu mi... Jak to jest, że raz się wszystko układa, a potem jak zamek z piasku na wietrze rozsypuje? Czuję wielką pustkę w sobie...