6.30 poranna Msza Św.  Zatrzymał mnie dzisiaj fragment, a nawet fragmencik tekstu z Ewangelii Mateusza.

Jaki? Już cytuję: 

«Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam». 

Skłonił mnie od razu do modlitwy a w zasadzzie do wołania. Mniej cierpliwość Panie nade mną. Po tym wołaniu przyszła również refleksja na temat cierpliwości. Tak sobie pomyślałem, że faktycznie trzeba mieć trochę cierpliwości do mnie by mnie znosić, cierpliwości by czekać.

Jak wielka musi być cierpliwość, i tu należy od razu dodać miłosierdzie Pana nade mną. Faktycznie powinienem wołac często o tą cierpliwość do Pana, że się poprawię, że zrobie coś tam, że przyjdę bo czeka.

Można jeszcze pomyśleć nad drugą częścią tego zdania

a wszystko ci oddam» Wszystko oddać, nie tylko cześć i uwielbienie ale wszystkie nie dotrzymane obietnice, 
nie spełnione przyżeczenia, "pożyczki".

 

No jest też inny aspekt, moja cierpliwość do innych. Ale jestem przecież dzieckiem Boga więc mam się od kogo uczyć, a może mam to w genach też po OJCU, tzn. mam ale musze je odkryć ( te geny).

 

Miej cierpliwość nade mną.