Nie dawno byłem na przedstawieniu "Gość oczekiwany" Zofii Kossak wystawianym przez młodych ludzi głównie z oazy i ich rodziców. Mieszkając w małej miejscowości rzadko ma się okazję być na prawdziwym przedstawieniu teatralnym. Dlatego też z radością obejrzałem tą sztukę. Na kogo może liczyć człowiek kiedy naprawdę znajdzie się trudnej sytuacji? To jedna z głównych kwestii tego przedstawienia. Drugą kwestią było: Czy człowiekowi wolno stracić nadzieję? Rezygnacja, próby samobójcze.Czy to jest wyjście z sytuacji? Jeszcze jedno pytanie z którym wysyła się widzów spektaklu do domu. Ile trzeba stracić aby pojać co tak naprawdę jest w życiu najważniejsze?