Witam wszystkich po baaaaaaaaaa(...)rdzo długiej przerwie :)

Dziś na tapecie znajduje się jeden punkt: opublikować wiersz :) Wiersz napisany w Dzień Zaduszny, więc nie zdziwcie się, że jedną nogą jest na tamtym świecie. A że listopad jest miesiącem zadumy i refleksji, wiersz wpasowuje się idealnie w ten klimat. Czytajcie i oceniajcie :)

"Odchodząc"

Umieramy tak spokojnie,

nie huczą nam armaty.

Po życia ciężkiej wojnie

żegnamy bojów światy.

 

Umieramy wśród bezdechu,

upici haustem wina,

w ramionach tuląc boleści-

jak tuli się dziewczyna.

 

Umieramy pełni godności

posągom tak dalekiej!

Wspomnienia przyjmując w gości,

w grobów alei ślepej.

 

Umieramy wszak bez krzyku,

objęci zachwytem chwili.

Czy świat był aż tak daleko?

Czy myśmy nigdy nie żyli?