Zastanawiałem się ostatnio nad sensem wyścigu szczurów w jakim od dłuższego czasu uczestniczy świat. Najgorsze dla mnie było to, że nieświadomie sam zacząłem w nim brać udział. I choć nie pędzę w szaleńczym tempie to jednak wiem, że delikatnie przyspieszam.

A co chciałbym zostawić po sobie dla innych? Moim największym pragnieniem jest zostawienie po sobie jak największego dorobku w postaci słowa pisanego - chciałbym jak najwięcej siebie przelać na papier aby kiedyś moje myśli żyły niezależnie ode mnie. Właściwie- nie dbam o to, by pozostawić po sobie wiele rzeczy materialnych. Bo czy widział ktoś kiedyś buty po Platonie?