Czasem mi się wydaję, że nie potrafię żyć... Nie potrafię żyć mimo tych moich dwudziestu kilku lat... Chcę czegoś dobrego (przynajmniej tak mi się wydaje), a wychodzi wręcz przeciwnie... Chcę, żeby mnie ktoś zrozumiał, a wydaje mi się, jakbym sobie furtkę do tego zamykała...

"Chcę tak jak On mieć tyle siły, by trwać i mówić nie gdy cały świat krzyczy tak..."

Chcę... ale jak często nie potrafię... Znów upadek... Boże jak to boli... -naucz mnie żyć, przymnóż mi wiary, dodaj sił... Tak trudno jest iść samemu, kiedy nie ma się wokół siebie przyjaznej duszy... Kogoś kto Cię podniesie na duchu, wesprze...