Tak trwać przed Tobą Panie. I to wszystko.

Zamknąć oczy ciała,

Zamknąć oczy duszy

I trwać nieruchomo, w uciszeniu.

Stanąć przed Tobą, który stoisz tu, przede mną,

Być przy Tobie, nieskończona Obecności.

Zgadzam się nic nie czuć, Panie,

Nic nie widzieć,

Nic nie słyszeć,

Bez żadnej myśli,

Bez żadnego obrazu

W ciemności.

Po prostu jestem,

By spotkać Cię bez przeszkód,

W milczeniu wiary, przed Tobą Panie. Ale Panie nie jestem sam.

Już nie mogę być sam,

Jestem z tłumem, Panie

Bo we mnie mieszkają ludzie.

Spotkałem ich, weszli we mnie,

Usadowili się, udręczyli mnie, zaabsorbowali, zżarli.

I pozwoliłem im, Panie, zostać, by żywili się i odpoczywali

Wiec przyprowadzam Ci ich, Panie gdy przychodzę do Ciebie.

I oni są ze mną, gdy staję przed Tobą.

Otom ja,

Oto oni,

Przed Tobą, Panie. /M. Quoist/