Pomagać ?

W naszym kraju, w naszym mieście coraz częściej widzimy i spotykamy ludzi żebrzących. Zajęcie to popularne jest na całym świecie. Mam osobiste dylematy; pomagać, nie pomagać, dać, nie dać, czasem zachowania tych ludzi często mnie irytują. Zdecydowałem; nie daje, nie pomagam tym spotkanym na ulicy, ale jak się zachować wobec tych , którzy przychodzą do naszego domu? Tu postanowiliśmy z żoną działać trochę inaczej. Zapraszamy ich by weszli, chcemy nawiązać z nimi dialog. Staramy się rozpoznać przyczynę ich problemu. Bywa bowiem często tak, że ludzie Ci są w potrzebie materialnej ale też i w potrzebie kontaktu z drugim człowiekiem. Widzimy, że wśród wielu jest bardzo dużo patologii społecznych, uzależnień, czy braku zaradności. Ofiarujemy im swój czas, rozmowę i oczywiście pomoc. Nie staramy się zaspokajać ich potrzeby pieniądzem (bardzo rzadko) lecz pytamy o potrzeby materialne, fizyczne; jedzenie, ubrania, opał itp.

Nie wiem czy zachowanie nasze jest właściwe, mam czasem wiele wątpliwości obdarowując ich nawet jedzeniem. Dam przykład: stoimy na przystanku oczekując na komunikację, podchodzi do nas człowiek i prosi o pieniądze, mogą być drobne, może choć dwa złote – prosi. Pytam; na co ? na alkohol ? - bo coś kręci. Odpowiada;  nie,  na życie, na jedzenie. Jest blisko sklep spożywczy, więc szybko proponuje, proszę bardzo kupię jedzenie, ale propozycja najpierw nie zostaje przyjęta, idzie do innych, nic nie otrzymuje, wraca do nas. Kupuję pieczywo, konserwę najlepszą, odbiera to i rozstajemy się. Wracam na przystanek, od znajomego dowiaduję się to miejscowy biznesmen, obecnie w nałogu alkoholizmu, rodzina bardzo dba o niego materialnie, on szuka pieniędzy a nie jedzenia. Nie mnie oceniać, co z tym zakupem zrobi, jak będzie wyglądał jego dzień, bo to przewiduje o tym przekonuje mnie znajomy. Pomyślałem o tym wydarzeniu „Nie mam srebra ani złota – ale co ‘’ jeszcze mogę?; to ofiaruję za ciebie modlitwę, aby Jezus Chrystus Nazarejczyk dał ci łaskę życia i oglądania tego świata w trzeźwości. Dz3,1-11