Świadectwo - rekolekcje dla małżeństw.

       Miejscowość Biskupów w województwie opolskim, klasztor Benedyktynów, to miejsce gdzie wraz z innymi małżeństwami z Domowego Kościoła uczestniczyliśmy w kilkudniowych rekolekcjach. Jak z każdych rekolekcji wyciągam jakieś wnioski, zastanawiam się co one dają, co wnoszą dla mnie, dla naszego małżeństwa. Oprócz charakterystycznego klimatu, ciszy, bujnej wiosennej zieleni, pięknych widoków na Sudety, wręcz urokliwego miejsca, doświadczyliśmy bliskiej obecności Boga, przeżyliśmy bogatą liturgię benedyktyńską, zobaczyliśmy młodych zakonników, którzy poszukiwanie i trwanie przy Bogu, łączą z codzienną pracą. Uderzyła nas harmonia ich działania, podział obowiązków, wręcz specjalizację w powierzonych zadaniach kulinarnych, gospodarskich, remontowych i inwestycyjnych, a zarazem czas na modlitwę; kilka razy w ciągu dnia. Konferencje głosił młody Ojciec przekazując nam bardzo istotne sprawy dla naszego życia, poparte przykładami i niesamowitą łaską i wrażliwością, obserwowania przyrody i drobnych wydarzeń składających się na nasze ziemskie bytowanie.

       Jednym z tematów, który w sposób szczególny mnie uderzył to cecha ludzka jaką jest „perfekcjonizm”, gdyby mnie ktoś przed tą konferencją zapytał , co myślę na temat tej cechy, to powiedziałbym z pewnością, że jest to zaleta, pozytywny walor ludzki. Okazało się, że jestem w błędzie, Ojciec Krzysztof nazwał to przeszkodą, a nawet demonem, który pozwala widzieć mało istotne rzeczy, skupiać się na nich w sposób szczególny, zauważać małe zło, a nie doceniać wielkiego dobra. Podał wiele przykładów z Biblii i z życia, które przekonały nas do tego co mówił, napiętnował również perfekcjonizm religijny.

       Mamy to w genach, przyzwyczajeniach, czy nawykach; by raczej być nauczycielami niż uczniami, chętniej mówimy niż słuchamy, niby chcemy czynić dobro a często postępujemy źle, walczymy o nasze pozycje społeczne często o przywództwo, dążymy do tego abyśmy byli słyszalni, akceptowani; a mimo wszystko czegoś nam brakuje, ciągle żądni sukcesu, niespokojni, niespełnieni. A Jezus nas zachęca „… uczcie się ode mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.” Tu znowu usłyszeliśmy propozycje, z kogo czerpać siłę, kto może być dla nas przykładem i wzorem do naśladowania, a więc dalsze rozwijanie tematu rekolekcji  „Maryja i Józef – przykład i źródło harmonii w człowieku i więziach”. Łagodności, cichości, czułości jakże nam brakuje na co dzień, postanowiłem zwracać uwagę, by bardziej rozwijać te nie popularne cechy.

      Nie sposób rozważyć wszystkich konferencji i zawartych w nich wątków, ale w czasie świadectw widać i słychać było jak potężny ładunek pozytywnych treści one przyniosły, można powiedzieć dla wszystkich uczestników. Oby one wydały równie obfity owoc w naszej codzienności, tego życzymy wszystkim.

       Na zakończenie chcemy podkreślić mały epizod, spotkania i porozmawiania z wielkim a zarazem skromnym człowiekiem, założycielem Zgromadzenia Benedyktynów w Biskupowie Ojcem Ludwikiem Mycielskim.  W jego osobie doświadczyliśmy tych właśnie cech, do których zachęcał nas Ojciec Krzysztof; łagodności, cichości, skromności, rozmodlenia. Jednocześnie poznaliśmy go jako eleganckiego mężczyznę, człowieka wrażliwego, niesamowicie doceniającego każdego z Ojców i Braci zamieszkujących razem,  bogatego w wiedzę, autora bardzo wielu książek, które mamy zamiar stopniowo poznawać.

       Dziękujemy Bogu i tym wszystkim, z którymi mieliśmy przyjemność spędzić dany nam czas rekolekcji.