Ziemia Święta

        Ostatnie dziewięć dni spędziliśmy z żoną na pielgrzymce po Ziemi Świętej. Jakże jestem wdzięczny Bogu, że po raz drugi mogłem kroczyć jego śladami, poznawać jego historię, być w miejscach gdzie żył, działał i czynił cuda. Po Wniebowstąpieniu Chrystusa dokonywali również wielkich cudów jego uczniowie. Piotr uzdrawia niejakiego Eneasza; „który był sparaliżowany i od ośmiu lat leżał w łóżku.”, czyż nie jest to argument dla tych którzy mają wątpliwości w wierze?, czy dla naszych słabości, niedomagań, trosk, kłopotów, chorób; nie jest warto zawierzyć i oddać się Bogu? Gdyby tego było mało, to co można powiedzieć lub dodać do tego, że Tabita, kobieta dobra, uczynna mimo śmierci została wskrzeszona przez Piotra? Tak Tabita jak i Eneasz są dla mnie świadectwem wielkiej miłości i dobroci Boga, a dla tych którzy przeczytają te słowa, ja jestem świadkiem i tej miłości, i dobroci i doświadczenia uzdrowienia tak na ciele, jak i na duszy. Pielgrzymowanie do Ziemi Świętej jest naszym darem wdzięczności Bogu za wszelkie dobro jakie od Niego otrzymujemy. Chwała Panu!        Dz9,32-43