(Widok na cmentarz wojskowy pod Monte Cassino)

"Czy widzisz ten rząd białych krzyży?

To Polak z honorem brał ślub!…

Idź naprzód!… Im dalej… im wyżej…

Tym więcej ich znajdziesz u stóp!

Ta ziemia do Polski należy,

Choć Polska daleko jest stąd,

Bo wolność… krzyżami się mierzy…!

Historia ten jeden ma błąd…!" (Feliks Konarski-"Czerwone maki na Monte Cassino" )

"Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka — uczynił go obrazem swej własnej wieczności. A śmierć weszła na świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą. A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę " (Mdr 2, 23–3, 6).

Pozwolę sobie na kilka słów komentarza do powyższego wpisu.

Na zdjęciu widać cmentarz wojskowy. Kilkakrotnie już pisałem , że doskonałym przykładem ekumenizmu jest właśnie taki cmentarz. Niezależnie, czy jest to Cmentarz Orląt Lwowskich,  pod Arnhem, Tobruku, czy w Katyniu.  Wszędzie, gdzie w ziemię wsiąknęła polska krew, nikt nie pytał o wyznanie, tylko o Polskę. Może to bardzo patetyczne słowa, niemniej żołnierze wywodzili sie z różnych rodzin i mieli różne przekonania. Połączyła ich Polska i wspólnie przelana krew. Dla nas, obecnie żyjących.

W sobotnim dramacie też uczestniczyli  żołnierze. Nie mam na myśli tylko tych w mundurach, ale wszystkich, bowiem wszyscy stracili życie dla Polski.

Dziś rzadko słyszy się rozmowy o patriotyźmie. Może trzeba rozpocząć na nowo myśleć kategoriami naszych dziadków i ojców?

A jeśli nie, to co zostawimy nastepnym pokoleniom?