"Wtem przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: "Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy".( Mk 2,3-5 )

"Wiara. Smutek ogarnia , gdy się widzi, jak wielu chrześcijan ma ją na ustach,

a jak niewielu i rzadko napełnia nią swoje czyny .

Wydawałoby się, że chodzi o głoszenie tej cnoty, a nie o jej uprawianie." (J.E. de Balaguer )

**********

"Daj nam króla..."

"Wstań,weź swoje łoże..."

"Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego."

Codziennie tyle spraw mnie dotyka i sprawia, że stoję z otwartymi ustami ze zdziwienia .

Czy ów stan zachwytu, zdziwienia, lęku i radości jest również moim udziałem ,

kiedy "przynoszę" Jezusowi moich znajomych, przyjaciół, wrogów ?

"Proście z wiarą, a otrzymacie" ...

A ja codziennie chcę zawdzięczać wszystko sobie , bo zbyt mało we mnie wiary...