Osobiste spotkanie z Chrystusem - cz. I
dodane 2012-09-05 13:46
Ze Szkoły Biblijnej salwatorianów, zatytułowanej "Osobiste spotkanie z Chrystusem – List do Rzymian św. Pawła", prowadzonej przez ks. Edwarda Stańka przywiozłam garść refleksji do dalszych przemyśleń. Gdyby ktoś chciał wysłuchać calych konferencji, można na stronie Centrum Formacji Duchowej w Krakowie kupić płytę z ich nagraniami.
Spotkanie wprowadzające s. Wonsa
Na modlitwie integruje się głowa z sercem.
Najlepiej zapamiętujemy sercem.
Pustynia oznacza przestrzeń, a to oznacza relację, możliwość słuchania.
Przestrzeń dla siebie kosztuje: trzeba podjąć decyzję o milczeniu i odosobnieniu.
Samotność ta ma na celu budowanie relacji ze sobą sam na sam.
Konferencja I
Warunki potrzebne do odczytania Listu do Rzymian:
- 1. znajomość języka nawrócenia
Św. Paweł jest konwertytą – jego nawrócenie dokonało się dzięki osobistemu spotkaniu z Jezusem Zmartwychwstałym. Poznaną prawdę traktował jako świat, z którego nigdy nie wychodził – po spotkaniu z Jezusem zrozumiał, że Jezus doskonale wypełnia Prawo.
Odkrył, na czym polega łaska wiary – moment, światło. Ten, który to przeżył, całe swoje życie pamięta, kiedy, o której godzinie i w jakim miejscu się to dokonało. Każdy, kto się nawróci, potrafi to wskazać, bo od tego momentu życie układa się inaczej.
Wejście na drogę Ewangelii to odpowiedź na łaskę i moment nawrócenia.
- 2. Znajomość języka wtajemniczenia – niewielu ludzi ten język rozumie, bo to wiąże się z osobistym spotkaniem z Bogiem.
W naszym życiu chrzest przyjęty był bez świadomości.
We wtajemniczeniu ważne jest:
-
rezygnacja ze świata i praw, którymi się on kieruje
-
wejście w tajemnicę życia Boga, a nie człowieka
Dokonuje się to przez decyzję wiary: mówię Bogu: „Ty jesteś moim Ojcem – Ty mnie kochasz.” Wybieram Syna i mówię: „Ty jesteś moim Zbawicielem i Odkupicielem. Jesteś moim Bratem.” Wybieram Ducha.
Wtajemniczenie jest doświadczeniem osobistego spotkania z Bogiem Ojcem, Synem i Duchem Świętym.
Człowiek wtajemniczony jest w dużej mierze odporny na grzech.
Współcześnie człowiek żyje w kompromisie z prawem Boga i z prawem świata. Człowiek wtajemniczony nie żyje w kompromisie ze światem. Doskonale czuje się w świecie, ale nie idzie na żadne kompromisy.
-
rozumienie języka prawa
Św. Paweł doskonale znał prawo Mojżeszowe, rzymskie, prawo natury (dzięki Gamalielowi).
Przekazuje Ewangelię w języku prawa:
-
kodeks prawa natury
-
kodeks prawa Mojżeszowego (uczynków)
-
kodeks prawa rzymskiego
-
kodeks prawa łaski
W języku polskim nie ma niestety rozróżnienia między rodzajami prawa, jak jest chociażby w j. łacińskim: lex i ius.
Prawo natury – zapisane w sumieniu każdego człowieka, używanie rozumu.
Prawo sumienia zostało przepisane na kamienne tablice na Synaju (Dekalog) dla człowieka i dla wspólnoty.
Prawo uczynków – szereg przepisów w celu ukazania m.in. różnicy między Żydem a poganinem.
Prawo rzymskie – św. Paweł był obywatelem rzymskim, dzięki temu mógł stanąć przed cezarem (najwyższą ówczesną władzą świecką) i zaświadczyć, co się stało z Jezusem. Powiedzieć cezarowi, że Mesjasz przyszedł na świat.
Druga strona – prawo grzechu, śmierci, niewoli.
-
Ewangelia dla św. Pawła to świadomość powołania do wykonania zadania, zleconego przez Jezusa.
Jeśli Pan mnie o coś prosi, a ja mam pewność, że to Jego oczekiwanie, to pozostaje tylko zrobienie tego, co mi zlecono. A jak jest brak pewności, to się o tym nie mówi, zostawia się to.
Dla Żydów ważna była moc, wszechmoc Boga – Jezus nie zszedł z krzyża, więc nie był mocny w ich oczach; nie mógł być Bogiem.
Wszechmocny Bóg w imię miłości stał się ogromnie słaby, ukrył całą swoją wszechmoc.
To jest moc Miłości!
Żydzi przywiązywali wielką wagę do sprawiedliwości, a nie do miłości. Skoro jestem grzesznikiem, należy mi się kara, a nie przebaczenie i miłość.
-
rozumieć język listu – List do Rzymian to nie traktat. W liście ręka pisze słowa, ale serce pisze między wierszami. W liście, pisanym miłością, jest serce.
By właściwie zrozumieć ten List, trzeba osobiście spotkać się ze św. Pawłem. Można go poznać dzięki Dziejom Apostolskim.
Do refleksji:
-
zatrzymać się nad swoim życiem i rozważyć je pod kątem, jakie miejsce, jaką rolę w moim życiu odgrywają spotkania
-
popatrzeć na skalę tych spotkań, przedmiot spotkania
Jestem przygotowana na spotkanie z Chrystusem, o ile doceniam wartość spotkania.
[lektura Rz 16 – dostrzec ilość wymienionych przez niego osób, które były mu bliskie]