Opowieść św. Polikarpa wspominającego św. Jana jako człowieka bardzo już starego:

W starożytnym Kościele traktowano św. Jana Apostoła jak relikwię: był przecież "umiłowanym uczniem" Chrystusa. Sadzano go zatem na honorowym miejscu i proszono, żeby opowiadał o swoim Nauczycielu i Mistrzu. On zaś powtarzał bez końca: "Bóg jest miłością" i "Miłujcie się, bracia moi". Niektórych słuchaczy raziła monotematyczność tych kazań, więc lekko znudzeni prosili Apostoła, żeby powiedział wreszcie coś nowego. On ponoć rozkładał wtedy bezradnie ręce i mówił: "Ale to jest właśnie to, czego nauczył mnie Jezus".