Wszak Eucharystia to „pokarm niebieski” dostępny na ziemi;

to materializacja tak nieuchwytnej duchowej rzeczywistości, jaką jest Bóg;

to uobecnienie konkretnego zdarzenia z przeszłości, a zarazem nieustanna antycypacja tego, co nas czeka;

to definitywne i skuteczne rozcięcie goryczy rozstania konkretem obecności;

to miłość, która wchodzi w przestrzeń śmierci, aby ocalić życie.

Opcji i perspektyw syntezy jest tu niemalże nieskończenie wiele. Można zakreślać kręgi przebiegające różne kształty tych syntez. Ich wielość jest niewyczerpana. Tym bardziej, iż Eucharystia jest nie tylko konstrukcją myślową, ale doświadczeniem realnym – uaktualnianym nieustannie w tak wielu miejscach.

 

o. Bernard Sawicki OSB