Wiem, że Ten, który pozostaje nieporuszony, zstępuje.

Wiem, że Ten, który jest niewidzialny, ukazuje mi się.

Wiem, że Ten, który pozostaje oddzielony od wszel­kiego stworzenia,

bierze mnie w Siebie i ukrywa mnie w swoich ramionach.

I jestem zupełnie poza całym światem.

Jednak ja, tak śmiertelny, tak bez znaczenia w świecie,

kontempluję w sobie całkowicie Stworzyciela świata.

I wiem, że nie umrę, bo jestem wewnątrz życia,

i że mam całe życie, które całkowicie wypływa z mojego wnętrza.

On jest w moim sercu; Przebywa w Niebiosach;

zarówno tu, jak i tam Jego widok jest dla mnie jednako­wo oślepiający.

Lecz w jaki sposób wszystko to się dzieje? Jak dokładnie mogę to pojąć?

 

św. Symeon Nowy Teolog