Słowo Boże kierowało każdym krokiem Eliasza. Posłało go do schronienia na pustkowiu, następnie do miasta poza granicami Izraela i wreszcie do Achaba (por. 1 Krl 17,2.8-9;8,1). Otrzymując słowo Boże, Eliasz za każdym razem wypełniał je – poza jednym przypadkiem. Podobnie jak większość proroków w pewnym momencie życia przestraszył się i uciekł.

Wydarzyło się to po dramatycznym pojedynku z prorokami Baala na górze Karmel. Eliasz wychodzi z niego zwycięsko, prorocy zostają wybici – a Izebel wpada w taką furię, że prorok ucieka w obawie o swoje życie (1 Krl 18; 19). Przybywa na górę Horeb (Synaj), miejsce, w którym Bóg objawił swoje prawo Mojżeszowi. Na tym świętym miejscu Bóg stawia pytanie: „Co ty tu robisz, Eliaszu?”

Jest to dobre pytanie! Aż do tego momentu Eliasz był prowadzony przez słowo Pana. Teraz kieruje nim lęk. Wyjaśnia więc Bogu powody swojej paniki (tak, jakby Bóg ich nie znał!): „Chcą mnie zabić”. Następnie, w tajemniczym objawieniu Bóg spotyka swego przerażonego proroka nie w wielkim wichrze, trzęsieniu ziemi czy ogniu, lecz w „szmerze łagodnego powiewu” (por. 1 Krl 19,12).

W doświadczeniu wielkiej Bożej ciszy lęki Eliasza rozpraszają się, a on sam jest gotów ponownie przyjmować słowo Boże i być mu posłusznym. Oby ten „dźwięk czystej ciszy” był słyszalny również dla nas, gdy zdarzy nam się zboczyć z Bożego kursu. Obyśmy w chwilach zamętu i niepewności potrafili postawić sobie pytanie:Co ja tu robię? W jakim miejscu drogi jestem? Czy moje życie jest kierowane słowem Bożym? (… )

Eliasz (… ) wzywa nas, abyśmy odrzucili rozliczne głosy domagające się naszej uwagi, a dali pierwsze miejsce słowu Boga. To słowo przemieniło życie jego samego, a także życie wielu świętych i męczenników wszystkich epok, tak że żadne inne słowo – nawet najbardziej zastraszające – nie może z nim konkurować. Może ono przemienić także i nasze życie.

Otwierając się na słowo Boga, stajemy się prorokami – ludźmi, którzy nie tylko opowiadają o tym, co mówi Bóg, lecz pozwalają Bogu, by przez nich mówił do innych. Wówczas misja Eliasza staje się naszą własną, a ludzie naszych czasów stykają się poprzez nas ze zbawczym słowem Boga.

 

Craig E.Morrison Ocarm.

 

Słowo wśród nas (wrzesień 2010)