Boże każdego ludzkiego istnienia,

zbyt olśniewający, by być oglądany,

swój jakby obraz

pozwalasz nam widzieć

w obliczu Chrystusa.

Otwórz w nas bramy

ku jasności serca,

w nas, którym spieszno,

aby w mrokach zdarzeń

rozpoznać blask Twojej obecności.

Tam, gdzie w każdym z nas

skrywa się samotność,

przyjdź orzeźwić

spragnioną ziemię ducha i ciała.

Przyjdź w martwe obszary istnienia

złożyć źródło wody żywej.

Przyjdź i napełnij nas

swoją ufnością,

aby zakwitły pustynie duszy.

brat Roger