Dlaczego ludzie boją się śmierci?

To bardzo pouczające doświadczenie uświadomić sobie, że statystycznie rzecz biorąc pół mojego życia (w najlepszym wypadku) już za mną :) Wiem, że w każdej chwili mogę umrzeć, ale to trochę nierzeczywiste. Natomiast co innego statystyka :D Skoro miarą dni naszych lat 70 - 80, to ja już mam z górki :)

Wczoraj średnia córka była z ojcem na pogrzebie. Trumna stała w kaplicy cmentarnej, nie była zamknięta. To było jej pierwsze zetknięcie się ze zmarłym człowiekiem. Wywarło na niej duże wrażenie, a wieczorem wywiązała się rozmowa o śmierci i umieraniu i strachu przed tym.

Zaskoczył nas obie Piotr, bo stwierdził, że on się swojej śmierci nie boi. To po prostu coś, przez co trzeba przejść. Zazdroszczę mu tego spokoju...

A potem rozmawialiśmy o wieczności i dalszym, nieskończonym życiu po śmierci. To coś prawie tak nieogarnionego, jak Kosmos. Dlatego zgodnie stwierdziliśmy, że lepiej w to się nie zagłębiać, bo ta nieskończoność i niemożliwość ogarnięcia ludzkim rozumem przeraża i niepokoi.

Ale gdzieś w tle myśl o tym pozostaje...