Potrzeba nam dzisiaj rozkwitu wspaniałego talentu kobiecości. Jak go najpełniej opisać? Wiemy, że kobiety lepiej odnajdują się w relacjach międzyludzkich. Cała ich sfera cielesna, psychiczna i duchowa jest nastawiona na kontakt z innymi osobami. Świat kobiet to świat komunikacji, relacji, związków z ludźmi. Dlatego kobieta jest z natury „bardziej medialna”. Dąży do bycia między ludźmi, pragnie odwiedzać i zapraszać znajomych, przyjaciół. Będzie chciała, by jej dom był miły, sympatyczny, a ci, którzy tam mieszkają i przychodzą, dobrze się w nim czuli. Kobieta jest zdol­na wprawdzie do mniej intensywnego jednorazowego wysiłku, ale za to potrafi być „na dyżurze” dzień i noc, np. jako matka czuwająca przy dziecku lub przy chorym. Z reguły kobiety widzą dokładniej, barwniej i szerzej niż mężczyźni. Widzą przy tym bardziej „w głąb”. Ich spojrzenie jest bardziej przenikliwe. Potrafią trafniej od mężczyzn odróżnić wyraz twarzy czy spojrzenia drugiej osoby. Kobiety mają tendencję, by w każdej sytuacji jednocześnie myśleć i przeżywać stany emocjonalne. Takie funkcjonowanie psychiczne sprawia, że lepiej przeżywają relacje międzyludzkie, gdyż dojrzała postawa wobec ludzi wymaga tego, by jednocześnie rozumieć sytuację i wczuwać się w przeżycia. Kobiety są z reguły bardziej wrażliwe i otwarte na sferę duchową, gdyż bardziej intensywnie niż mężczyźni stykają się codziennie z tajemnicą człowieka, który rodzi się i umiera, błądzi i cierpi, potrzebuje rady i pomocy. Oby wszystkie kobiety odkrywały coraz bardziej swój niezwykły ta­lent, a męska część ludzkości niech umie go chronić i docenić dla dobra wszystkich.

Krzysztof Ołdakowski SJ