Często nie da się tego zrobić od razu na początku, bo powołanie nie jest czymś niezmiennym i danym raz na zawsze. Wręcz przeciwnie - ono z natury jest wyzwaniem, prowokacją, zaproszeniem do czegoś niezwykłego, dlatego rozwija się i zmienia, niekiedy zupełnie nie do poznania. Przypomina w tym ewangeliczne ziarno, które wypuszcza źdźbło, tworzy kłos i w końcu wydaje plon. Ale podobnie jak w przypowieści, może ono też zostać podeptane, zagłuszone i zmarnowane, jeśli padnie na nieprzygotowany grunt.

Kryzys, który musi nastąpić, jest elementem wzrostu i oczyszczenia motywacji. Ona nie może opierać się jedynie na pięknych deklaracjach, ale przede wszystkim na konkretnych życiowych postawach, które wyrażają wartości Ewangelii bardziej czynem niż słowem.

Rozmowa z ks. dr Stanisławem Morgallą SJ