Rozmowy, rozmowy, rozmowy.

Słowa, słowa, słowa.

Cały ten czas pełen słów - bardzo potrzebnych, które teraz trzeba przemyśleć i przemodlić - i nie dać się uwieść lenistwu, ale je zapisać.

To był - i nadal jest - dobry czas.

Dziękuję :)

PS. Jak dobrze, że Bóg kocha różnorodność i pozwala każdemu inaczej przeżywać swoje powołanie do bycia kobietą, żoną, matką, mężczyzną, mężem, ojcem itp. itd. Że nie musimy wszyscy być jak spod sztampy. Szkoda tylko, że człowiek boi się cudzej inności i przeważnie ją deprecjonuje, zamiast poszukać w niej tego, co Boże i piękne.