Mk 14,1-11

Kobieta nie mówi. Pozwala, by inni dostarczyli interpretacji tego, co ona czyni. Tylki Jezus właściwie odczytuje intencje kobiety, podczas gdy inni są zatroskani i zajęci obliczeniami.

Swego czasu kładziono nacisk na prawą intencję. Każdy uczynek należało poprzedzić i wykupić dobrą intencją, która go określała i czyniła zasługującym.

Nasuwa mi się pewna wątpliwość: czy w pewnych przypadkach zamiar nie jest przypadkiem równoważnikiem kalkulującej, utylitarnej mentalności? Niejako chęcią przypomnienia Bogu, że coś się czyni dla Niego, a zatem niechaj dokładnie uwzględni wszystko, dokładnie zaznaczy całe zaopatrzenie, jakie jest dla Niego przeznaczone?

Czy nie jest bardziej bezinteresowne (i wyzwalające) działanie niczym kobieta z opowiadania św. Marka, po linii miłości bez niepokojenia się o coś innego? I pozwolenie, aby to Pan odkrył nie wyrażoną intencję, a nawet ją wynalazł?

(... )

Czy któraś z matek zajmuje się umieszczaniem dobrych intencji ( "dla moich dzieci" ) w tym, co robi, w poświęceniach, jakich dokonuje?

Pozostawmy Bogu intencje. Bądźmy pewni, że On rozumie właściwie.

(... )

Po tym, jak szemraliśmy, ocenialiśmy, pamiętajmy, by przynajmniej podziękować tej, która na szczęście nie potrafiła prowadzić naszych kalkulacji i nie dostosowała się do naszych schematów.

I nauczmy się być nieco mniej dokadni, nieco bardziej zdolni zrozumieć, wyczuć.

Jeżeli zdołamy rozbić cenne naczyńko naszego rozsądku, naszej pewności,  że mamy słuszność, to wokół zaczniemy wyczuwać niezwykłą woń Ewangelii. Autentycznej.

J 20,1-18

W relacji miłości nie tylko twarz, ale także i głos ma funkcję objawiającą.

Można mówić o "sakramencie  głosu".

Głos zezwala na ukazanie się. Ustanawia kontakt. Umożliwia spotkanie. Celebruje posiadanie.

(... )

- Kim był dla ciebie Nauczyciel?

- Kimś, komu mogłam ofiarować całą moją istotę, nie tylko ciało. Kimś, kto objawił mi zdolność miłości, której nie podejrzewałam, a którą nosiłam pogrzebaną w środku. Bowiem grzech, co by o nim nie powiedzieć, jest zasadniczo nie-miłością, lękiem, by kochać.

Alessandro Pronzato "Kobiety, które spotkały Jezusa"