Mnie, ojca, posłuchajcie, dzieci,

i tak postępujcie, abyście były zbawione.

Albowiem Pan uczcił ojca przez dzieci,

a prawa matki nad synami utwierdził.

Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów,

a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził.

Kto czci ojca, radość mieć będzie z dzieci,

a w czasie modlitwy swej będzie wysłuchany.

Kto szanuje ojca, długo żyć będzie,

a kto posłuszny jest Panu, da wytchnienie swej matce:

jak panom służy tym, co go zrodzili.

Czynem i słowem czcij ojca swego,

aby spoczęło na tobie jego błogosławieństwo.

Albowiem błogosławieństwo ojca podpiera domy dzieci,

a przekleństwo matki wywraca fundamenty.

Nie przechwalaj się niesławą ojca,

albowiem hańba ojca nie jest dla ciebie chwałą.

Chwała dla każdego człowieka płynie ze czci ojca,

a matka w niesławie jest ujmą dla dzieci.

Synu, wspomagaj swego ojca w starości,

nie zasmucaj go w jego życiu.

A jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość,

nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił.

Miłosierdzie względem ojca nie pójdzie w zapomnienie,

w miejsce grzechów zamieszka u ciebie.

W dzień utrapienia wspomni się o tobie,

jak szron w piękną pogodę, tak rozpłyną się twoje grzechy.

Kto porzuca ojca swego, jest jak bluźnierca,

a przeklęty przez Pana, kto pobudza do gniewu swą matkę.

Syr 3,1-16