Ach! Czuję to, Jezus wiedział, że jestem za słaba, żeby narażać mnie na pokusę, być może pozwoliłabym się w całości spalić temu zwodniczemu światłu, gdybym zobaczyła, jak świeci przed moimi oczami... Tak się nie stało, spotkałam jedynie gorycz tam, gdzie silniejsze dusze spotykają radość i przez Wierność odrywają się od niej. Nie mam więc żadnej zasługi w tym, że nie uległam miłości do stworzeń, gdyż zostałam przed nią zabezpieczona jedynie przez wielkie miłosierdzie Dobrego Boga!... Przyznaję, że bez Niego mogłabym upaść tak nisko, jak św. Magdalena i głębokie słowa Naszego Pana do Szymona rozbrzmiewają z wielką słodyczą w mojej duszy... Wiem, że: „ten, komu mniej się odpuszcza, mniej MIŁUJE” (Łk 7,47) ale wiem również, że Jezus odpuścił mi więcej niż św. Magdalenie, gdyż przebaczył mi z góry, nie dopuszczając, abym upadła. (… )

- Przypuśćmy, że syn zręcznego doktora spotyka na swojej drodze kamień, o który się przewraca i z powodu tego upadku łamie sobie kończynę; wkrótce nadchodzi jego ojciec, z miłością go podnosi, leczy jego rany, używając do tego celu wszelkich środków swojej sztuki i wkrótce jego syn całkowicie wyleczony wyraża mu swoją wdzięczność. Bez wątpienia to dziecko ma rzeczywiście powód, żeby kochać swojego ojca! Ale zrobię jeszcze inne przypuszczenie.

- Ponieważ ojciec wiedział, że na drodze syna znajduje się kamień, pośpiesza przed synem (nie będąc widziany przez nikogo) i kamień usuwa. Z pewności ten syn, przedmiot przewidującej czułości, nie WIEDZĄC o nieszczęściu, przed którym ojciec go uchronił, nie okaże mu swojej wdzięczności i będzie go mniej kochał, niż gdyby został przez niego wyleczony... ale jeśli pozna niebezpieczeństwo, którego uniknął, czyż nie będzie kochał go bardziej? No właśnie, to ja jestem tym dzieckiem, przedmiotem przewidującej miłości Ojca, który nie posłał swojego Syna, żeby odkupić sprawiedliwych, tylko grzeszników (Mt 9,13)

- On chce, żebym Go kochała, ponieważ mi odpuścił, nie dużo, ale wszystko. Nie czekał, aż będę Go BARDZO KOCHAĆ (Łk 7,47), jak św. Magdalena, ale chciał, żebym WIEDZIAŁA, jak pokochał mnie niewypowiedzianie przewidującą miłością po to, abym ja pokochała Go do szaleństwa!...

św. Teresa od Dzieciątka Jezus