Żadna miłość nie jest zbudowana na uczuciach. Jeżeli miłość byłaby uczuciem, to niemożliwe byłoby przykazanie miłości - nie można nikomu nakazać uczucia. Miłość jest postawą woli. Naturalną tendencją miłości jest to, że ona chce tego, czego chce ten, kogo kochamy. To jest zjednoczenie woli. W przypadku ziemskiej  miłości trzeba pamiętać, że człowiek może chcieć czegoś, co jest złe. Więc ja nie mogę zawsze chcieć bez zastanowienia tego, czego chce osoba, którą kocham. Natomiast nie ma takiego zastrzeżenia, gdy chodzi o miłość Boga. Bo ja wiem, że On chce tylko największego dobra i że Jego miłość nigdy nie zawiedzie.

Tak czy inaczej obrazu Boga nie stanowi jeden człowiek tylko mężczyzna i kobieta razem. Powstaje pytanie: jeżeli związek mężczyzny i kobiety jest tak ważny, czemu mamy z niego rezygnować, oddawać Bogu? Sama jestem samotna, nie wyszłam za mąż, nie miałam dzieci i może mam tym większą świadomość, że relacja jest najważniejszą rzeczą w życiu mężczyzny i kobiety. Dobry związek (nie musi być bardzo dobry, zawsze będą jakieś trudności, to jest normalne i ludzkie) jest czymś najcenniejszym w życiu człowieka. Właśnie dlatego niektórzy zostają sami - aby być z Bogiem - a Jemu oddaje się zawsze to, co najcenniejsze, Panu Bogu się nie daje żadnych śmieci. Przypomniała mi się na ten temat historyjka, przypuszczam, że nieprawdziwa ale bardzo ładna. Przychodzi kandydat do zakonu  i rozmawia z mistrzem nowicjatu. Dosyć długo rozmawiają, mistrz pyta go o różne rzeczy a na końcu zadaje mu pytanie: czy pan się kiedyś kochał w kobiecie? Ten odpowiada - o nie, nie, nigdy w życiu, na co mistrz: niech pan wraca do świata, bo pan jeszcze nie dorósł.

Kobieta nie może do końca zrozumieć, kim jest, bez mężczyzny, ale i mężczyzna nie zrozumie siebie bez kobiety. Zarówno kobieta jak i mężczyzna, ma w sobie pewien brak, który domaga się dopełnienia przez tę drugą stronę. To jest dopełnianie wzajemne, odpowiedniość, która obejmuje wszystkie poziomy istnienia, nie tylko sprawy związane z seksem.

Jeśli chodzi o kwestię ocen, to myślę, że mało istotne jak kobieta jest postrzegana, najważniejsze, jak ona sama siebie postrzega.

Czyja jest ta kobieta?

Anna Świderkówna