Niby wirtualne, a wywołujące tyle emocji i uczuć. Czasem niepotrzebnie pochłaniające mnóstwo cennego czasu, innym razem stwarzające okazję do poznania przyjaciół... Ile godzin spędzam w Sieci poszukując różnych informacji. Ile z nich było rzeczywiście ważnych, a ile zupełnie bezużytecznych? Dla jednych Internet stał się domem, dla innych miejscem pracy czy okazją do spotkań towarzyskich. Dla niektórych stał się miejscem szukania Boga... A czym jest dla mnie?

Może tu kształtuje się moja pycha… Czy oszukiwałem innych w Internecie, chcąc przedstawić siebie w lepszym świetle? Czy umyślnie kreowałem siebie na lepszego, zdolniejszego, bogatszego, przystojniejszego? Czy wywyższałem się prowadząc internetowe rozmowy? Czy korzystając z list dyskusyjnych, forum, czatów, celowo występowałem przeciw innym ludziom, aby dać upust swojej fałszywej, jedynie internetowej elokwencji? Ile razy, zwabiony pozorną anonimowością w Internecie, poniżałem, oczerniałem, pogardliwie wypowiadałem się o innych? Czy zdarzało mi się nie szanować czyjejś prywatności i przekonań?

A może Internet pozwala rozwijać się chciwości... Czy potrafiłem dzielić się z innymi przydatnymi i wartościowymi informacjami znalezionymi w Sieci? Ile razy zmieniałem zdanie, ukrywałem własne poglądy, aby zdobyć uznanie, szacunek, aprobatę? Czy przebywając pośród osób niewierzących wstydziłem się i ukrywałem swoją wiarę, tylko po to, aby nie zostać odrzucony? Czy pragnąłem zdobyć przyjaźnie innych za wszelką cenę, nie zważając tym samym na własną godność? Czy dążyłem za wszelką cenę do wzrostu popularności mojego bloga, strony internetowej etc.? Czy okradałem innych ściągając nielegalnie z Internetu muzykę, filmy, programy? Czy używałem nielegalnego oprogramowania? Czy pragnąłem popularności na czacie i forum?

Internet to także możliwość propagowania nieczystości. Czy korzystając z Internetu, zaglądałem na strony pornograficzne? Czy nie oszukiwałem współmałżonka/współmałżonki, dziewczyny/chłopaka, szukając nieczystych wirtualnych znajomości? Czy nie używałem Internetu jako środka do rozładowywania napięć seksualnych? Czy cechowała mnie rozwiązłość w rozmowach z innymi internautami? Czy ograniczałem dzieciom dostęp do stron pornograficznych? Czy deprawowałem w sieci osoby nieletnie? Czy zazdrościłem innym wykreowanego w Internecie wizerunku?

Nieumiarkowanie to jedno z najpoważniejszych zagrożeń. Czy zdarzało mi się spędzić cały dzień przed komputerem? Czy zaniedbywałem swoje obowiązki, rodzinę, praktyki religijne kosztem wielogodzinnego przebywania w Sieci? Czy racjonalnie wykorzystywałem swój wolny czas? Czy zastanawiałem się, jak niezdrowe jest przesiadywanie przed komputerem? Czy nie zaniedbywałem snu kosztem przyjemności surfowania i czatowania? Czy stałem się niewolnikiem Internetu? Czy potrafiłem oddzielić rzeczy ważne od przyjemnych? Czy zaniedbywałem realne kontakty na rzecz wirtualnych znajomości? Ile razy zapominałem o modlitwach, ponieważ „zasiedziałem się” przy komputerze?

Czy wykorzystywałem Internet do rozładowywania własnych emocji? Czy złapany w iluzję anonimowości przebywania w Internecie stawałem się wulgarny i opryskliwy? Czy zakładałem maskę w momencie włączenia komputera, gdyż w rzeczywistości nie miałem odwagi dać upustu swojej złości? Czy potrafiłem pohamować swoje emocje i słowa?

Niekiedy poważnym grzechem, który pielęgnujemy, jest lenistwo. Czy zaniedbywałem swój rozwój w realnym świecie, gdyż ten wirtualny wymagał ode mnie mniejszego zaangażowania? Ile razy przywłaszczyłem sobie cudze prace, ponieważ to ograniczało mój własny wysiłek? Czy korzystanie z Internetu ograniczało później moje działanie w realnej rzeczywistości? Czy moja obecność w Sieci ograniczała się jedynie do rozrywki?

Internet stał się miejscem, gdzie winniśmy dawać chrześcijańskie świadectwo. Czy potrafimy temu sprostać?

Rachunek sumienia internauty

ks. Grzegorz Delmanowicz