"Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków. Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce. Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem." (1 Kor 12:8-12)

Choć to oczywiste, to czasem warto sobie przypomnieć. A kiedy się zapomni - to i tak wydarzy się coś, co przypomni. Przy braku mojej motywacji, nagle ktoś motywuje. Ktoś czyjąś słabą wiarę umacnia. Siła wolontariuszy wykorzystywana w służbie. Kochające serce matki, owocujące uśmiechem. Trud dnia dzisiejszego, jutro może być czyimś innym trudem. A dzielony będzie mniejszy. 

Jesteśmy jak system naczyń połączonych. Nikt nie jest samotną wyspą, ale wpływamy na siebie. Jak wiele może piękna z tego wypłynąć!