"Nic łat­wiej­sze­go niż zmienić kobietę prze­ciętną w wyjątkową. Wys­tar­czy ją pokochać." (Marc-Gilbert Sauvajon)

"Dziękujemy ci, kobieto-małżonko, która nierozerwalnie łączysz swój los z losem męża, aby poprzez wzajemne obdarowywanie się służyć komunii i życiu. Dziękujemy ci, kobieto-córko i kobieto-siostro, która wnosisz w dom rodzinny, a następnie w całe życie społeczne bogactwo twej wrażliwości, intuicji, ofiarności i stałości. (...) Dziękujemy ci, kobieto, za to, że jesteś kobietą! Zdolnością postrzegania cechującą twą kobiecość wzbogacasz właściwe zrozumienie świata i dajesz wkład w pełną prawdę o związkach między ludźmi "
(Jan Paweł II, A ciascuna di voi)

Pamiętam, że pewna znajoma na rekolekcjach kilka lat temu miała podkoszulkę z napisem "Jestem córką Króla królów". Te słowa tak bardzo mnie uderzyły, że ich treść stanowiła jedną z najważniejszych, jakie na tychże rekolekcjach przeżyłam. 

Mogę podnieść radośnie głowę i czuć się piękna, kochana, a jednocześnie odważna - bo jestem Jego Księżniczką. 

A gdyby tego było mało - jestem Oblubienicą. Czy można chceć czegoś więcej?