A ło tym, jak żech chcioł iś na nówego Asteriksa z małóm dó kina, żech Wóm niy pisoł, niy? Bo i w sumie co bych mioł pisać, jak żech nikaj niy był...

Pómys był, ino że jak żech nim ciepnół, to sie łokozało, że kaj tam. Że przeca łóna woli ninja w tv i do żodnego kina niy pódzie.

- Jakie zaś ninja? - myśla sie.

- No dyć te z Lego! No zobocz sie sóm... - usłyszołek i zaczółek sie zagłymbiać :)

"Ninjago" to animówany Lego-syrial, do kierego (jak to w Lego) dostowocie zarozki sto tysiyncy zestawów klocków, gier, maskotek i inkszych gadżetów, kiere kosztujóm majóntek, a jak je ino bajtlóm kupicie, to sie za chwila dowjycie, że łóne z tego już wyrósły i terozki już cosik inkszego je kryńci.

No tak to z graczkami-zabawkami jes. Ale smolić to. Pódymy lepij na tyn syrial, co?

"Ninjago" swój urok mo. Zresztóm kiero produkcjo ło mitach łoryntalnych Chin go niy mo? Smoki, wynże, móndre synseje, pjykne krajłobrozy, te ichniyjsze, zachwycajónce architektónicznie pagody... - sami wjycie ło czym godóm. Dló nos, Europejczyków, to zawdy bydzie pocióngajónce i niyzbyndne.

Pisoł żech tukej tydziyń tymu ło tyj kóniecznosci, poczebie wznoszynio sie pónad, ło tym, że tak to już w naszyj psychice mómy nasztalowane, że muszymy czasym (dziynnie! choby ino na chwila) stónd citnóńć i przeniyś sie (we filmach, marzyniach, fantazjach, planach) kaj ińdzij. Dziynki "Ninjago" tyż mómy tako pjykno móżliwoś zachwycynio sie, nadychanio czymś inkszym, ygzotycznym, magicznym.

I myśla sie, że to naprowdy niy jes nic złego. Te wszyskie fandzolynia, że "cosik jes łobce naszyj kulturze", to wjycie co... To fajnie we filmie "Mefisto" Istvan Szabó pokozoł. Kaj byłby bohatyr tego łoscarowego łobrozu, bez jego kochanki-Murziny. Łóna symbólicznie ryprezyntuje wszisko to, co łobce, inksze łod niymjyckości, ale... jakie to bogoctwo! Wiela te inksze kultury (we kuchni, malyrstwie, muzyce, czy nawet ejnfachowych bojkach) tego majóm!

Uświadómiómy sie to? Doszczegómy? Cyńymy sie to? Ale nazto to Lego-bojki...

Mogymy sie tukej tyż pochichrać. Bo przeca te lego-ninje, to takie małe gizdy. Wolóm grać na kómpach, zamias lotać po placu, abo maszkycic bómbóny, zamias jeś zdrowe warzywa. No dyć to samo nasze bajtle robióm, a my mómy z nimi urwanie gowy, takie same, jak z nijami mo sam synsej Wu.

Je sam humor, jes fajne tympo, jes gyszpan (już niykiere tytułu łodcinków robióm wrażynie! Na przikłod "Powrót do Śwjóntynie Łognia", "Władca Krainy Ciyni", abo "Król Wynżów").

Mje sie to podobo. Pewnie, że wola bardzij poetyckie mity, abo bojki z Chin (choby "Żółtego smoka", kierego w Polsce wydoło Media Rodzina), ale jak na jedyn z pjyrszych kóntaktów kulturowych z Azjóm, "Ninjago" dlo naszych bajtlów niy jes złe. Jo tam polecóm.