Nikt z nas nie jest do konca wlascicielem...

Zawsze zastanawiala mnie jedna rzecz: na ile Bog daje mi wolnosc, a na ile nie moge przekraczac pewnych granic. Dzisiejsza Ewangelia podpowiada, ze nalezy liczyc sie z tym, ze tu na ziemi pewne rzeczy nigdy nie beda moja wlasnoscia, np. Zycie, moralnosc, normy postepowania. To wszystko musi zaklada odniesienie do kogos innego. Do kogos innego, tzn. Do innej Osoby, do Stworcy, ale nigdy do siebie. Bo wowczas traci sie poczucie rzeczywistosci: ja staje sie bozkiem. Wolnosc to cecha, ktora prowadzi ku Bogu, a nie oddala od Niego. Wlasnie nie oddala. Im dalej od Boga, tym blizej niewoli. Zycze wszystkim owocnego czasu Wielkiego Postu i wewnetrznej wolnosci. Obysmy dobrze i rzetelnie dbali o winnice, ajka jest nasze serce. Oczywiscie w tej prawdziwie pojetej wolnosci.