Już po uroczystościach. Chociaż "cmentarz" powinien być jutro, a nie dziś... Pomyślałem sobie, że świętość to SPOJRZENIE na ziemię i niebo. Jeśli patrzy się tylko w ziemię łatwo się potknąć; patrząc tylko na niebo zresztą też. Dlatego święci to ludzie, którzy potrafili te dwa spojrzenia ze sobą pogodzić. Mocno stąpali po ziemi, chociaż czasem mieli głowę w "chmurach" - modlili się. Jedna i druga rzeczywisość potrzebuje odpowiednego dystansu. Jedna rzeczywistość potrzebuje drugiej, aby stworzyć człowieka na wzór Jezusa. 

Powyższe myśli towarzyszyły mi od rana. Podczas holimiii rozwinąłem je trochę. Czy dotarły z odpowiednim skutkiem do ludzi? Tego nie wiem. Na pewno były przemodlone.

Być świętym jest dość ciężko. Jednak Pan Bóg błogosławi kazdego dnia...