i dary Boże

PRZEMIENIENIE PAŃSKIE 6.08.1993

 

Przenieść swoje centrum poza siebie, POZA CIAŁO. Przenieść świadomość na zewnątrz siebie, na wszystko, co jest we wszechświecie.

 

CIAŁO JEST TYLKO JEDNYM PUNKTEM W SAMYM CENTRUM DUSZY, która jest WSZĘDZIE we wszechświecie, w czasie i poza czasem.

 

Ciało jest żywe, ale jest martwym punktem. NIE POSIADA ISTNIENIA. Wszystkie odczucia ze świata, bóle, cierpienia, SKUPIAJĄ SIĘ W TYM JEDNYM PUNKCIE dlatego DOTKLIWOŚĆ JEST NAJWIĘKSZA.

 

W tym punkcie SKUPIA SIĘ ZŁO ŚWIATA.

 

Każde cierpienie, każde bolesne uczucie, każda chwila życia nie do zniesienia przechodzi PRZEZ TEN PUNKT, w którym ZŁO ZOSTAJE UNICESTWIONE lub PRZEMIENIONE w Miłość, łaskę, błogosławieństwo.

 

CIAŁO JEST TYM PUNKTEM, W KTÓRYM NIEBO ŁĄCZY SIĘ Z ZIEMIĄ. Moje ciało UKRZYŻOWANE BÓLEM, życie pozbawione miejsca na ziemi... TEN PUNKT JEST PUNKTEM NAJWIĘKSZEGO ODDALENIA OD BOGA I NAJWIĘKSZEJ BLISKOŚCI.

CIAŁO JEST MIEJSCEM MĘKI MIŁOŚCI I Chrystusowego wołania „Boże mój, Boże, czemuś Mnie opuścił?!”

                            MOJE CIAŁO!

 

 

DLACZEGO TAK TRUDNO PRZYJMOWAĆ WSZYTSKIE TWOJE DARY, BOŻE?

3.05.1994

 

Być i cieszyć się tym, że się jest.

Przyjąć DAR ŻYCIA. Bez rozdrabniania się na żale i pretensje, że życie jest takie a takie. Każda chwila, każdy ból, trud, w Chrystusie- JEST MIŁOWANIEM.

 

-

-

   Takiego, który jestem TYLKO MIŁOSCIĄ.