nadzieja

Objawienie Pańskie

6.01.1994

 

O, jak piękne są NA KRZYŻU stopy zwiastuna dobrej nowiny,

który wieści pokój, męką miłowania głosi dobro, zwiastuje zbawienie, KTÓRE Się STAŁO, a do mnie powiada w każdej chwili, KAŻDYM BÓLEM ŻYCIA NIE DO ZNIESIENIA głosi:

BÓG TWÓJ KRÓLUJE!

Słuchaj! Głos podnoszą twoi stróże,

NADZIEJA POZWALA MÓWIĆ PAMIĘCI,

bo to, co ŚMIERTELNE UMARŁO,

a to, co żyje, wznosi okrzyki radości,

 umieraniem z samej tylko miłości,

albowiem widać na własne oczy,

jak PAN POWRACA NA SYJON.

 

OKAZUJCIE RADOŚĆ,

WESELCIE SIĘ RAZEM WSZYSTKIE RUINY ŻYCIA I CIAŁA mojego, bo Pan POCIESZYŁ MNIE SOBĄ i ZAWSZE POCIESZA ODKUPIENIEM.

 

Obnażył Pan swoje ramię święte na oczach serca mojego, NICZEGO NIE UKRYWA PRZEDE MNĄ!

Wszystkie krańce ziemi, cały wszechświat we mnie i przeze mnie, bo przez Chrystusa, ZOBACZY ZBAWIENIE Boga naszego!