stale aktualna

Modlitwa wielkopostna

13.03.1994-4 Niedz.W.Postu

 

Uspokój mnie w Sobie miłością

która we mnie za daleko

albo za blisko

na moje okulałe nogi i serce

i na rozpadające się z bólu ciało

 

Za blisko albo za daleko

aby ucałować krzyż kolejnego dnia

którego nie umiem zacząć

dziękczynieniem za ból zabijający

 

dziękczynieniem za pewność

że znów nie uda mu się mnie zabić

 

Uspokój mnie w Sobie

dziękczynieniem

za dalekość i bliskość na wyrost

na miarę Chrystusowa

z miłości,

która wierzy we mnie

zapominając do czego jestem zdolna

 

Uspokój mnie w Sobie

Chrystusową dobrocią dziękczynienia

I uwielbienia Ciebie całym bólem

Za kolejny dzień

Którego nie umiem zacząć tak

Jak bym chciała

Aby zacząć go tak

Jak Ty chcesz!

 

Uspokój mnie w Sobie

Twoim początkiem dnia mojego

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

DZIĘKCZYNIENIE

16.05.1993

 

Dziękuję Ci, Królu Ukochany, Miłości moja,

za to, czego nie rozumiem,

za to, czego nie umiem znieść.

Ty wiesz, że nie rozumiem i nie potrafię,

a jednak nie obawiasz się mojego

niezrozumienia, mojej słabości.

Ty tak mi ufasz i tak mnie kochasz,

że Sam jesteś pewnością i osłoną dla mnie,

żeby nic złego mi się nie stało.

Obdarowujesz mnie całym Sobą, dlatego

nie boisz się, że nie rozumiem,

nie umiem.

Dajesz mi Siebie bez obaw,

tak jakbym rozumiała i umiała.

Oddajesz mi się cały JUŻ TERAZ.

 

Uwielbiam Cię, mój Boże, tym wszystkim,

czego nie rozumiem,

tym wszystkim, czego nie umiem znieść,

a co pozwalasz mi znosić,

żebym Cię mogła kochać tak samo,

jak Ty mnie kochasz.

Tak samo, bo Twoją miłością. Amen.