On i ja

 

DROGA KRZYŻOWA 25.2.94

 

1.  skazany za brak mojej miłości

skazujemy siebie na brak mojej miłości

2.  biorący na siebie brak mojej miłości

Jego cierpienie- nadmiar umiłowania

3.upada z braku mojej miłości

i w nieskończoności swojego miłosierdzia podnosi mój brak, mnie. Niesie dalej.

4.matka miłości pełna, bez braku. Matka dzieli z Synem cierpienie niemiłości

5.łaska przymuszenia, aby brak uczynić nadmiarem

6.znak, że cierpienie jest tylko nadmiarem. Jeszcze nie pewność wiary miłosna, ale zawierzenie prawdzie. Wiara musi mieć Oblicze Jezusa.

7.upadek z nadmiaru miłości, której nie umiem przyjąć.

8.słowo ostre jak miecz. Serce niech pęka. Najboleśniej.

9. nie, nie można się roztrzaskać z bólu. Trzeba konać bez pośpiechu. W poczuciu nieskończonego cierpienia, ale w miłosnej pewności, że nieskończone tylko miłowanie.

10. obnażenie. Stać na szczycie ogołocenia

11. przytwierdzenie do krzyża. Do lotu.

12. szybowanie w przestworzach bólem, żeby żyć łaską cierpienia utrzymującego przy życiu, dającego życie miłością. Umrzeć z miłości. Z nadmiaru miłości.

13. miłość potężna jak śmierć

14. grób swój nosić w sercu, opustoszały pewnością zmartwychwstania.

 

Bólem zaczerpnąć miłości. Miłość tak czysta, że boli.

Ból tak czysty, że kto się odważy?

Odejdź ode mnie Panie, bom człowiek grzeszny.

Wystarczy Ci Mojej łaski.

Utrzymać w ciele ból miłości.

Płonąć z bólu, który nie wie o miłości. Ale miłość wie wszystko i w siebie przemienia. Miłość jak śmierć. Odbiera moc życia wszystkiemu, co nie jest miłością, aby umieraniem kochać, cierpieniem podsycać żarliwość.